เจ้าพระยาสุรินทราชา นามเดิมจันทร์ ประชาชนชาวนครศรีธรรมราชขนานนามว่า อุปราชจันทร์แห่งเมืองนครศรีธรรมราช ต้นสกุล จันทโรจวงศ์ เป็นข้าหลวงสำเร็จราชการหัวเมือง ฝั่งตะวันตก ระหว่าง พ.ศ. 2329-2350 [1]เจ้าพระยาสุรินทราชาเป็นบุตรเจ้าพระยาชำนาญบริรักษ์ ในแผ่นดินพระเจ้าอยู่หัวบรมโกษฐครั้งกรุงศรีอยุธยา มารดาเป็นพี่มารดาเจ้าขรัวเงิน[2] พระชนกสมเด็จพระศรีสุริเยนทราบรมราชินี ทำราชการในกรุงเก่า เป็นที่หลวงฤทธิ์นายเวรมหาดเล็ก (ในหนังสือปฐมวงศ์ พระราชนิพนธ์รัชกาลที่ 4 เรียกว่านายฤทธิ์)ได้ภรรยาเป็นหลานหลวงนายสิทธิ์ ที่ตั้งตัวเป็นเจ้านครศรีธรรมราช เมื่อกรุงเก่าเสีย บ้านเมืองอยู่ในสภาพจลาจล หลวงนายฤทธิ์ หลานเขยผู้เป็นบุตรเสนาบดีผู้ใหญ่ เข้าใจในขนบธรรมเนียมราชประเพณีดี[3] เจ้านครจึงตั้งให้เป็นอุปราชเมืองนครศรีธรรมราช ครั้งพระเจ้ากรุงธนบุรีตีได้เมืองนครศรีธรรมราช จับได้ทั้งเจ้านครฯ และอุปราช เอาตัวเข้ามารับราชการในกรุงธนบุรี อุปราชจันทร์ได้เป็นที่พระยาอินทรอัครราช ถึงรัชกาลที่ 1 กรุงรัตนโกสินทร์ ได้เป็นที่พระยาราชวังเมืองในกรมช้าง แล้วเลื่อนขึ้นเป็นพระยาสุรินทราชานราบดีศรีสุริยศักดิ์ ตำแหน่งสมุหคชบาลซ้าย แล้วโปรดให้ออกไปอยู่เมืองถลาง กำกับหัวเมืองภูเก็ต ทำนองอย่างสมุหเทศาภิบาลทุกวันนี้ ได้เลื่อนยศเป็นเจ้าพระยาสุรินทราชาฯ มีจดหมายเหตุปรากฏว่า เมื่อเจ้าพระยามหาเสนา (ปลี) [4] ถึงอสัญกรรม ในรัชกาลที่ 1 โปรดฯ ให้เจ้าพระพระยาสุรินทราชา เข้ามาเป็นที่พระสมุหพระกลาโหม กราบทูลขอตัวว่าแก่ชราแล้ว จึงรับราชกาลหัวเมืองอยู่จนอสัญกรรม